องค์เตียวหุย มีชื่อรองว่า เตียวเอ็กเต้ หรือที่ใน ภาษาจีนกลางอ่านว่า จางเฟย ท่านถือเป็นคนที่ สองที่อยู่ในสังกัดห้าทหารเสือ แห่งจ๊กก๊ก ของ องค์เล่าปี่ องค์เตียวหุย เกิดเมื่อปี ค.ศ. 167
เดิมที องค์เตียวหุยเป็นชาวอำเภออิวจิ๋ว เมืองจุ่ย เป็นผู้ที่พละกำลังมหาศาล มีศีรษะโตเหมือนเสือ ใบหน้าสีดำ นัยน์ตาพองโต เสียงดังปานฟ้าผ่า ทั้งยังมีกิริยาดั่งม้าควบ มีอาวุธประจำตัว คือ “ทวน” ยาว 8 ศอก หนัก 80 ชั่งจีน เรียกว่า “ทวนอสรพิษ” บ้างก็เรียกว่า “ทวนยาวอสร พิษ” ตัวคม ทวนมีลักษณะขดไปมาเป็นคลื่น คล้ายงู ปลายคม เป็นรูปจันทร์เสี้ยว
องค์เตียวหุย ได้พบกับองค์เล่าปี่ครั้งแรก ในขณะที่ท่านกำลังดูป้ายรับสมัครทหารอาสา เพื่อไปปราบโจรผ้าเหลือง ทั้งสอง คุยกันถูกคอ จึงชวนกันไปดื่มเหล้าที่ร้านแถวนั้น แล้วก็ได้พบกับองค์กวนอู บุคคลสามคนที่มีความคิดเหมือนกัน คุยกันถูก คอยิ่งนัก จึงพากันไปสาบานเป็นพี่น้องที่สวนดอกท้อ โดยองค์เตียวหุย ทรงเป็นพระอนุชาร่วมสาบาน คนสุดท้องของพระ เจ้าเล่าปี่ และองค์กวนอู
องค์เตียวหุย จะมีนิสัยวู่วามอารมณ์ร้อน ชอบดื่มสุราจนเมามาย เดิมทีท่านมีอาชีพเป็นคนขายหมู อยู่ในเมืองตุ้นกวน แต่ภาย หลัง ได้มาติดตามองค์เล่าปี่ เพื่อไปปราบโจรกบฏผ้าเหลือง ท่านได้ร่วบรบกับพระเจ้าเล่าปี่ มาตลอดทั้งชีวิต ผ่านมาหลาย ต่อหลายศึก ไม่ว่าจะเป็น ศึกเซ็กเพ็ก ศึกเขาเตงกุนสัน ที่ท่านได้ร่วมรบกับเหล่าทหารเสืออีกหลายคน ต่อมาองค์เตียวหุยก็ ได้เสียชีวิตขณะยกทัพไปหมายจะล้างแค้นให้องค์กวนอู แต่ก็ถูกลอบฆ่าตัดหัว โดยฮอมเกียง และเตียวตัดเสียก่อน รวม อายุได้ 55 ปี
หากมองภายนอกแล้ว องค์เตียวหุยอาจจะดูเป็นคนอารมณ์ร้อน วู่วาม แต่แท้ที่จริงแล้ว องค์เตียวหุย เป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์ เป็นอย่างมาก ท่านเป็นคนตรงไปตรงมา นับถือคุณธรรม และมีความกล้าหาญเป็นที่สุด นอกเหนือจากนี้แล้ว ท่านยังถือว่า เป็นผู้ที่มีสติปัญญา ในการวางอุบายการรบ ได้อย่างแยบยลคนหนึ่งเลยทีเดียว ดังจะเห็นได้จาก เมื่อครั้ง ที่องค์เล่าปี่อพยพ ครอบครัว และชาวเมืองจากเมืองซินเอี๋ย หนีการตามล่าของโจโฉ ก็เป็นองค์เตียวหุยที่ออกอุบายให้ใช้กิ่งไม้ผูกหางม้า
แล้วให้ทหารควบม้าวิ่งไปมา ในป่าหลังสะพานเตียงปันให้ฝุ่นตลบ เพื่อลวงทหารโจโฉว่าท่านมีกองกำลังซุ่มในป่า จำนวน มาก หรือจะเป็นตอนที่ท่านออกอุบายเปิดเผยเส้นทาง เพื่อหลอกเงียมหงันให้มาลอบโจมตี แต่สุดท้ายก็เข้าแผนของท่าน ที่ใช้กองทัพซุ่มซ้อนกล จนเงียมหงันต้องพ่ายแพ้ไป หรืออีกครั้งที่ท่านแสร้งทำเป็นเมามายเพื่อลวงเตียวคับ จนในที่สุด ท่านก็เอาชนะเตียวคับได้ ทั้งที่มีชัยภูมิเสียเปรียบกว่านั่นเอง